Sanat, sepet işler...

                                                                                                     F A T M A...              Fatma "görünmez kadın". Aramızda dolaşıyor, iz bırakmıyor; yanımızda, önümüzde, berimizde, gerimizde, hayalet gibi geziniyor. "kız Fatma" dediğimiz an ses veriyor, sesini duyunca bakıyoruz, bakıp da görmüyoruz, gördüğümüzü sanıyoruz, önemsemiyoruz.  Fatma, yaşamakla ölmek arasında bir sınır çizgisinde yerini alıyor, kılıçlarını kuşanıyor, tek tek düşürüyor, topyekün düşüyor toprağa. Güçlü dünya Fatma'nın güçsüz kollarını eziyor, altına alıyor, üzerinde tepiniyor. Her yeri yara bere içinde kalıyor, kanını tülbentiyle siliyor, yılmadan kocasını arıyor. Koca koca kocalar Fatm...

 BLOG NEREDEN ÇIKTI? Sadece fikrimi söylemek için blog açtım.  Pandemide zaman geçmek bilmiyordu, yapacak işler giderek azalmıştı, bu sene bahçe kazacak, çapa yapacak, domates biber ekecek gücü bulamamıştım, odaklanma sorunu yaşadığım için az kitap okuyordum, tiyatro hayatımdan çıkmıştı, o zaman ne yapacaktım ben? Ben de yazarım,  e durduğun hata, başla o zaman komutuyla kendi kendimi motive ettim ve yazmaya başladım. Yazdıklarımı başkaları da okumalı mı, tabii ki okumalı, niçin okumasın? Ne yazmalıydım, bir süre buna cevap aradım. Sanat sepet işleri benden sorulurdu, işsiz güçsüz oturuyordum, dizi, film, oyun seyrediyordum, az da olsa kitap okuyordum, okuduklarımı, izlediklerimi eşle dostla paylaşıyordum, sosyal medya hesaplarımda tanıtıyordum. Bir sayfam olsa, orada paylaşsam fikirlerimi. Fena fikir değil, hem kalıcı, senden sonra da bakılır, kim olduğun hatırlanır. Derken konu buralara geldi, ortaya bu blog çıktı. Dahiyane bir fikir değildi belki ama işe yarar gözüküyo...