"Gel sen ne çektiğimi bir de bana sor.."
EROL EVGİN konserinde ağlamak! Yıl 2021, günlerden 6 Ağustos, saatler 21.30 u gösteriyor. Şehir İstanbul, olay yeri Harbiye Açık Hava Tiyatrosu. Morale ihtiyacın var, düşünme, git Erol Evgin konserine. Şarkılar bizi söyler, şarkılar ilaçtır, şimdi daha çok ihtiyacın var şarkılara diyor iç sesim. İç sesim bu sıralar bana çok şey söylüyor! Sessiz, sakin bekliyor seyirci, her zamanki gibi değil tiyatro, tuhaf bir hüzün var havada. Seyirci az mı çok mu, belli değil. Hani kalabalık gibi gözüküyor, ama değil. Bir boş bir dolu koltuklardan mı öyle gözüküyor? Hayatımız da tıpkı o koltuklar gibi bir dolu bir boş! Kimse yanındakiyle konuşmuyor, insanlar boş gözlerle sahneye bakıyor, yıllardır seyirciyi büyüleyen şatafat kalmamış sanki Harbiye Açık Hava Tiyatrosunda. Barkovizyonda dönen digital roman okumaları kimsenin ilgisini çekmiyor, bir an önce Erol Evgin'in sahneye çıkması bekleniyor. Islak mendillerle koltuklar siliniyor, keskin bir kolonya kokusu du...